Deri, hayvan vücudunu tüy, kıl ve pulla kaplayan örtüdür. Hayvanın vücudunu dış etkilere karşı koruyan deri; ırk, cins, yaş, mevsim, beslenme ve bakım şartlarına göre yapısında değişiklikler gösteren bir özelliğe sahiptir.
Hayvanlardan yüzülen ve tabakhanelerde işlenmeye hazır olan baş, kuyruk ve bacaklarla birlikte bir bütün oluşturan deriye “ham deri” belli amaç için işlenerek kullanılır duruma getirilen ham deriye ise “ mamul deri” denmektedir.
Deri tabaklama işlemi
Diğer dokular gibi deri de çeşitli hücre birimlerinden oluşmuştur. Derinin yapısı incelendiğinde genel olarak üç tabakadan oluştuğu görülmektedir.
Üst Deri (Epidermis); Genel olarak toplam deri kalınlığının % 1’ini oluşturmaktadır. Üst tabaka, kürklü deri yapılmayacaksa derinin işlenmesi sırasında atılır.
Öz Deri (Corium); Üst derinin altında yer alır ve genel deri kalınlığının % 85’ini oluşturur. Orta tabaka olan öz deri, deri imalatında yararlanılan ve lif demetlerinden oluşan kuvvetli bir bağ dokudur.
Alt Deri (Subcutis); Derinin en alt tabakasıdır ve derinin % 15’ini oluşturmaktadır. Gevşek örgülü bir bağ dokudan oluşan bu tabaka kullanılır, tutkal olarak değerlendirilir. Bünyesinde su, protein, yağ, mineral, tuz içeren derinin en önemli maddesi derinin temel taşı olan proteinlerdir. Bunlar deriye esneklik kazandırarak, yırtılmasını önler.
Hayvanlardan Elde edilen Ham Deriler Dört Grupta toplanmaktadır:
- Büyükbaş havyan derileri: Manda, inek, öküz, düve, boğa, malak ve dana derileri
- Küçükbaş hayvan derileri: Koyun, kuzu, keçi, oğlak ve süt danası derileri
- Hav ve kürk derileri: Kurt, kunduz, tilki, tavşan, sansar, sincap, yaban kedisi, kokarca, merinos, karagül, süt danası, tay, yılan, timsah vb. derileri
- Diğer hayvan derileri: At, deve, eşek, yaban domuzu vb. derilerdir.