Günümüzde iplik işletmelerinin genelde ilk ara ürünü tarak bandıdır. Tarak bandı da lif inceliğine ve bandın numarasına bağlı olarak kesitinde 20.000-40.000 adet lif içermektedir. Bu miktar iplik aşamasına gelinceye kadar çeşitli basamaklarda azaltılarak iplik kesitinde yaklaşık 100 life kadar indirilmektedir. Bu azalma iki şekilde meydana gelmektedir.
- Temizleme sırasında bir yan etki olarak lif adedinin isteğe bağlı olmaksızın azalması. Bu olay daha ziyade harman-hallaç, tarak ve penye makinalarında meydana gelmektedir.
- Çekim uygulayarak kesitteki lif sayısının azaltılması.
Bu işlem taraktan başlayarak iplik makinalarına kadar olan tüm aşamalarda uygulanmaktadır. Çekim bir lif kütlesine belli bir yönde kuvvet uygulayarak bu kütleyi gerdirmek suretiyle yapılan bir uzatma işlemi olarak tanımlanabilir. Bu uzamanın sağlanabilmesi için, lifler arasındaki tutunmanın aşılması gerekmektedir.
Tabi ki burada önemli olan bir husus liflerin hareketinin son derece düzgün olarak gerçekleşmesidir. Aksi takdirde band, fitil veya iplik formundaki malzemenin uzunluğu boyunca kütle değişimleri veya düzgünsüzlük meydana gelecektir.
Çekimin mükemmel olarak gerçekleşmesi hem işlenen malzemenin durumuna hem de çekimi sağlayacak olan mekanik düzeneğin özelliklerine bağlıdır. Esasen mükemmel bir çekimin gerçekleştirilmesi son derece zordur ve herbir çekim aşaması daima düzgünsüzlükte bir artışa yol açmaktadır. Iplik üretim aşamalarında çekim işlemi daha ziyade silindirli çekim sistemleri üzerinde gerçekleştirilmektedir.
DUBLAJ: Genel anlamı itibariyle makineye beraberce giren band sayısının çıkan band sayısına oranı; dublaj olarak isimlendirilir. Dublaj vasıtasıyla tek, tek bandlarda bulunan düzgünsüzlükler tesadüfi olarak giderilir, homojenlik artar. Çekimin hesaplanmasında dublaj sayısı hesaba katılır.