Çuhadan veya abadan kesilen, kolsuz, vücuda sımsıkı yapışan ve önden çapraz kavuşan bir yelek türü de ‘Fermene’dir. Daha çok Rumeli’de kullanılan ve elbisenin önüne dikilen süsler demek olan ‘paramentum’ dan geldiği düşünülen bu yelek türü, yangın tulumbacıları tarafından çok yaygın olarak kullanılmıştı.
Özellikle 1827-1880 arasında ‘Ağır çardaklı yangın tulumbacıları’ döneminde, usta bir terzinin elinden çıkmış güzel bir fermene, dizlik ve kuşağın üzerinde tulumbacının kıyafetinin önemli bir parçası olmuştur.
Fermene, Osmanlılarda özellikle Rumeli’de giyilen, kaytan ve sırma işlemeli, kısa, kolsuz, önü kavuşmayan bir tür yelek. Kesik yelek de denir. Deyrenin üstüne bu kısa yelek giyilirmiş. Eskiden fermene çuhadan ve yün dokumadan yapılırmış, sonradan kadife kullanılmış. Yalnız sivil halkın giydiği fermene iki kat sert astarlı olduğundan kolay silah işlemediği için devrinde çok rağbet görmüştür. Eskiden fermene yapılan ve Galata da bulunan bir sokak bugün hala “Fermeneciler” diye anılmaktadır.