Savaî: İpek ve klaptanla dokunmuş, 18. yy. ikinci yarısına ait, ipekli kumaş cinsidir. Kumaşın deseni serpme veya sıra ile bazen de geometrik şema içinde dizilmiş ufak dallı ve yapraklı çiçeklerden oluşan bir bezeme gösterir. İnce metal tel sadece çiçeklerde kullanılmıştır. Bu işlem dokuma sırasında, tezgâh üzerinde her çiçek için ayrı ayrı yapıldığından çok zaman almaktadır. Savaîlerin yollu olanları da vardır. Bu bakımdan Selimiyelere benzerler, fakat onlara nazaran daha hafif ipeklilerdir.
Savai kumaşlar, Bursa ve İstanbul’da dokunmuştur. Topkapı Sarayı Müzesi’nde birkaç top savaî bulunmaktadır. Top başlarında küçük dikdörtgen çerçeve içinde damgaları vardır. Bu damgalar açık bir anlam taşımaz. Üsküdar dokumasının amblemi olabileceği gibi, Osmanlıca “Selimiye” kelimesinin stilize edilmiş şekli de olabilir. Her durumda “Üsküdar” isminin bu civarda dokunan kumaşlara verilen, Selimiye ve Savaîleri de kapsayan genel bir isim olduğu ileri sürülebilir.
18.yüzyıldan itibaren Türk sanatına, Batı etkileri girmeye başlar. Giyim ve kuşamda bu etkiler önce aksesuarda kendini gösterir. Son devir Osmanlı kumaşçılığının ürünü olan selimiye, savaî gibi kumaşlardan dikilen kaftanlar, Avrupa’dan getirilen parlak sarı yaldızlı harçlar, oyalar ve geniş dantellerle süslenir.
Savaî ipek çözgü ve atkıyla, bezayağı zeminde, kaydırmalı eksen üzerinde düzenlenmiş renkli, küçük çiçek desenlidir. İnce metal tel ya da kılaptan ile sadece çiçeklerde kullanılmış ve bu işlem dokuma sırasında, tezgâh üzerinde her çiçek ayrı takviye atkılarıyla dokunduğundan çok zaman almıştır. Savaî dokumalar krem, siyah, nefti yeşil, pembe, kırmızı renklerde dokunmuştur.
Savaîler, kaftan, şalvar, elbise olarak giyimde kullanılmıştır. Savaîlerin yollu olanları da vardır. Bu bakımdan Selimiyelere benzerler, fakat onlara nazaran daha hafif ipeklilerdir. Savaîlerde ayrıca yollar içinde çekilen çözgülerle yapılan desenlendirme, Selimiyelerden ayırıcı bir özellik olarak görülür. Esasen Selimiye ve Savaîler bugüne kadar birbirine karıştırılan dokumalardır.